“อยุธยาไม่สิ้นคนดี” สงสัยว่าประโยคนี้มีใช้อยู่ที่จังหวัดอยุธยานี้จังหวัดเดียว
งานแสงสีเสียงสุดอลังการของจังหวัดอยุธยา คล้ายว่ากำลังฮิต และใช้กันในหลายจังหวัดเพื่อการโปรโมทการท่องเที่ยว ประหนึ่งว่า โลกเราใบนี้หลีกเลี่ยงความบันเทิงไม่พ้น ในเมื่อความบันเทิงในแบบป๊อบมันดึงดูดคนได้มากกว่าประวัติศาสตร์ที่แสนจะจืดชืด แล้วทำไมจะไม่ทำ
ไม่เห็นแปลก ถ้าทำแล้วมีคนดื่มด่ำกับประวัติศาสตร์มากขึ้น เข้าใจให้ถ่องแท้ถึงประวัติที่มากว่าจะเป็นสยามประเทศ
ประวัติศาสตร์การเสียกรุงนั้น ส่วนมากคือเกิดจากการหักหลัง การไม่รู้รักสามัคคีของคนในประเทศและผู้นำไม่สามารถนำพาประเทศได้
บทเรียนบางอย่างมันเจ็บแสบจนรู้สึกเสียมิได้ว่าทำไมคนไทยจึงไม่รู้จักถนอมรักษาประเทศ
นี่คือสิ่งที่ผมเห็นจากที่บนสุดของเวทีโครงเหล็กยักษ์ขนาดมหึมา มองลงไปเบื้องล่าง แสงไฟจากสปอตไลท์สาดลงมาที่วัดมหาธาตุเป็นเบื้องหลัง เสียงคำรามแผดกึกก้อง เหล่านักแสดงหาญกล้า เป็นภาพที่สุดของที่สุดของการแสดงชุด “”ยอยศยิ่งฟ้าอยุธยา กษัตรามหาราชกู้แผ่นดิน”
เหมือนทาบเข้ากับภาพในอดีต การเสียกรุงครั้งสุดท้ายแสนจะโศกเศร้า เพราะความอ่อนแอเปราะบางทำให้พม่าถือโอกาสเข้ามารุกราน กวาดต้อนผู้คนและเผาเมืองให้บรรลัยไปเสียสิ้น หมดยุคของกรุงศรีอยุธยาอันแสนรุ่งเรือง พระเจ้าตากสินแม้กลับเข้ามากอบกู้เอกราชได้ แต่เมืองก็เหลือแต่เศษซากปรักหักพังจนต้องสร้างกรุงใหม่ที่ธนบุรี
แม้เป็นเพียงบทบรรยายที่ได้รับฟังจากการแสดง แต่ฉากหลังของวัดมหาธาตุที่แสงสีได้ฉาบลงไปนั้นคือของจริง ของจริงที่เป็นเศษซากปรักหักพังของความรุ่งเรือง
อย่าได้ดับไฟ เพราะถ้าดับ ความบันเทิงที่เคลือบอยู่จะหลุดหายไป และนี่คือกรุงศรีอยุธยาในปัจจุบัน
ผมอิ่มเอมกับการแสดงแสงสีเสียงชุดนี้ ถ้าให้เทียบกับไม่กี่วันก่อนหน้าที่เป็นงานแสดงแสงสีเสียงสะพานข้ามแม่น้ำแคว แทบจะเทียบกันไม่ได้ ผม แม่และยาย ยังถกเกียงกันเรื่องประวัติศาสตร์ชาติไทยต่อขณะขับรถกลับเข้ากรุงเทพ บางอย่างเป็นข้อสงสัยที่เข้ามากระแทกหู ทำให้รู้เรื่องอดีตประเทศของเรามากขึ้น เราถกเกียงกันว่าวิชาสังคมที่เคยเรียนตั้งแต่เด็กจะใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้เลย ถ้าผู้เรียนไม่ได้อยากเรียนมันอย่างแท้จริง ถึงตอนนี้จำได้ว่าเมื่อก่อนนี้ท่องแบบเรียนวิชาประวัติศาสตร์กันแทบเป็นแทบตาย ผ่านไปมากกว่าสิบปีตอนนี้กลับจำอะไรไม่ได้เลย
ผมนึกขอบใจงานๆนี้ แม้กระทั่งข้างนอกงานที่เป็นซุ้มขายอาหาร จัดฉากจำลองแบบโบราณ มีการสาธิตประเพณีที่ตกทอดมา มีการแลกเงินพดด้วงแทนคูปองเพื่อจับจ่าย อาหารประยุกต์โดยใช้แผ่นใบตองห่อบางส่วน ดูแล้วปราณีต นั่นอาจเป็นเพราะเป็นงานที่ใช้ความร่วมมือจากคนท้องถิ่นด้วย ไม่ว่าจะเป็นโรงเรียน หน่วยงานราชการ สตาฟลงมาคลุกกับเนื้องานจริงๆขนาดต้องแต่งกายชุดไทย ดูแล้วอย่างกับงานสามัคคีชุมนุมเพื่องานของจังหวัด
เราคุยกันว่าครั้งหน้าต้องมาอีก ผมคิดว่านี่เป็นความบันเทิงที่มีค่ามากกว่าการเสียตังค์ดูหนังองก์บาก
ผมกำลังมุ่งหน้าเข้ากรุงเทพ
ถ้าอยุธยาไม่สิ้นคนดี กรุงเทพก็คงยังไม่สิ้นคนเลว มีบางอย่างกำลังหนักอึ้ง กลิ่นตลบอบอวลของความไม่สามัคคีของคนในประเทศกำลังคุกรุ่น ใครบางคนบอกมันกำลังจางหาย ผมว่ามันกำลังซุกซ่อนอยู่ต่างหาก ไม่ธรรมดากับสงครามภาคประชาชนหุ่นเชิด โยงเส้นขึ้นไปเป็นนิ้วยุ่บยั่บที่เป็นตัวแทนของคำว่า นักการเมือง อำนาจ และผลประโยชน์ มันถูกเชิดขึ้นมาจากสองมือที่แยกออกจากกันคนละขั้ว และที่สำคัญ ไม่เห็นมือไหนสะอาดพอ
การเลือกตั้งในเร็ววันกำลังใกล้เข้ามา และคิดว่ายังมาอีกเรื่อยๆ
อย่าใช้ความสามัคคีของพลังมวลชนมาเป็นเครื่องมือสร้างพวกพ้อง
เพราะทุกคนไม่อยากเห็นตึกใบหยกเหลือแต่ซากปรักหักพัง
ระยะเวลา : 1 วัน
ค่าใช้จ่าย : 350 บาท
จำนวนครั้งที่มา : 1 ครั้ง
ครั้งแรกเมื่อ : 15/12/2008
สถานที่ที่ไปแล้ว : วัดพนัญเชิงวรวหิหาร, วัดใหญ่ชัยมงคล, วัดมหาธาตุ, งานยอยศยิ่งฟ้าอยุธยามรดกโลก
สถานที่ที่ยังไม่ได้ไป : (อีกเพียบเลย)
สถานที่ตั้ง : หน้าวัดมหาธาตุ กรุงอโยธยา
ถ่ายด้วย : Canon 350D + Canon 18-55 Kits + Canon 10-22
Mahapunt Journey 